Na co cierpi owczarek szetlandzki?
Pomimo dużej popularności tej rasy, może ona cierpieć na wiele typowych problemów zdrowotnych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o kręgosłupie sheltie, chorobie von Willebranda i zwichnięciu rzepki. Schorzenia te mogą zagrażać życiu i wymagają operacji. Ponadto rasa ta jest podatna na choroby genetyczne. Oprócz schorzeń dziedzicznych pies ten może cierpieć na kilka innych dolegliwości, w tym dysplazję stawów biodrowych i dysplazję jajnikowo-podeszwową.
Spin Sheltie
Sheltie znany jest ze swojej skłonności do kręcenia się. Kiedy są podekscytowane, widzą obcego psa lub są po prostu podekscytowane, sheltie mogą zacząć się kręcić. Chociaż ich zachowanie może być irytujące dla niektórych, dla większości nie jest to powód do załamania. Sheltie po prostu kręci się w kółko bez wyraźnego powodu. Oto, co możesz zrobić, aby zapobiec temu problemowi.
Shelty są z natury sceptyczne. Ten lęk jest wpisany w ich naturę, a szkolenie ich, aby go ignorowały, jest nie lada wyzwaniem. Chociaż ta cecha może powodować nadpobudliwość u sheltie, można ją przezwyciężyć, oddając do domu starszego sheltie lub adoptując szczeniaka. Należy również pamiętać, że sheltie zostały wyhodowane do pilnowania owiec, więc jeśli zobaczą obcą osobę zbliżającą się do ich posesji, często zaczną szczekać.
Krwotoczne zapalenie żołądka i jelit
Najczęstszym objawem krwotocznego zapalenia żołądka i jelit u owczarków szetlandzkich jest krwawa biegunka. Początek tych objawów może być gwałtowny, powodując szybką utratę płynów i potencjalnie zagrażające życiu odwodnienie. Chorobie często towarzyszą wymioty, dlatego konieczna jest natychmiastowa pomoc weterynaryjna. Nieleczone krwotoczne zapalenie żołądka i jelit może prowadzić do wstrząsu hipowolemicznego i poważnego odwodnienia, które w skrajnych przypadkach może okazać się śmiertelne.
Leczenie krwotocznego zapalenia żołądka i jelit u owczarka szetlandzkiego obejmuje opiekę wspomagającą. Może ono obejmować leki, które poprawiają samopoczucie psa i pomagają zmniejszyć stan zapalny w przewodzie pokarmowym. Leki przeciwwymiotne, rodzaj leków zapobiegających wymiotom, podawane są w zastrzykach lub doustnie w celu ograniczenia nudności i wymiotów. Podaje się również leki gastroprotekcyjne, które chronią wyściółkę żołądka przed uszkodzeniem. Podaje się również leki przeciwbólowe w celu złagodzenia bólu brzucha.
Choroba von Willebranda
Istnieją dwa typy choroby von Willebranda (VWD) u owczarka szetlandzkiego: typ III i typ II. Typ III vWD jest rzadki, a zwierzęta z tym schorzeniem dziedziczą nieprawidłowy gen od obojga rodziców. Psy typu II mają niski poziom czynnika von Willebranda, a występujące u nich zaburzenia krwawienia są poważne. Chociaż nie jest znane lekarstwo na chorobę von Willebranda u owczarka szetlandzkiego, opcje leczenia obejmują transfuzje krwi lub podawanie syntetycznego hormonu zwanego octanem desmopresyny.
Ponieważ nie przeprowadzono badań na tej rasie, nie ma jednoznacznego sposobu na zdiagnozowanie choroby von Willebranda. Jednak lekarze weterynarii są zgodni co do tego, że choroba ta stanowi poważny problem u tej rasy. Aby zdiagnozować chorobę, lekarze weterynarii wykonują badanie przesiewowe zwane czasem krwawienia z błony śluzowej policzka. Polega ono na wykonaniu niewielkiego nacięcia na wewnętrznej wardze i zmierzeniu czasu, przez jaki trwa krwawienie. Wydłużony czas krwawienia może wskazywać na zaburzenia krwawienia leżące u podstaw choroby.
Zwichnięcie rzepki
Dziedziczny komponent zwichnięcia rzepki u owczarków szetlandzkich jest główną przyczyną tego schorzenia. Co ciekawe, czynniki, które prowadzą do bocznego zwichnięcia rzepki, są również przenoszone przez psy nie dotknięte tym schorzeniem. W związku z tym psy będące nosicielami tych genów są predysponowane do wystąpienia tego schorzenia. Komponent dziedziczny występuje u czterech do sześciu szczeniąt w każdym miocie.
W badaniu analizowano również genetykę zwichnięcia bocznego ścięgna zginacza powierzchownego kości strzałkowej u owczarków szetlandzkich. Genetyka tego schorzenia została określona na podstawie analizy danych rodowodowych zwierząt dotkniętych i nie dotkniętych chorobą oraz ich potomstwa. Autorzy zbadali również wiek wystąpienia schorzenia i typowe objawy kliniczne. Autorzy doszli do wniosku, że znaleziono związek genetyczny oparty na wadliwym genie, który był dziedziczony przez jednego z rodziców od rodzica nie dotkniętego chorobą.
Skłonność owczarka szetlandzkiego do szczekania
Owczarek szetlandzki ma niezaspokojone pragnienie uwagi człowieka i jest znany ze swojej skłonności do szczekania. Rasa ta została wyhodowana w celu kontrolowania stada owiec za pomocą swojego szczekania. Cecha ta nie ogranicza się jednak tylko do pasterstwa – psy rasy Shelties potrafią szczekać również wtedy, gdy napotkają nowy widok lub dźwięk. Ta cecha sprawia, że psy tej rasy są dobrym wyborem dla rodzin, które chcą uniknąć konieczności ciągłego przebywania z psem sam na sam.
Skłonność owczarka szetlandzkiego do szczekania może być częścią dziedzictwa tej rasy. Rasa ta została wyhodowana do szczekania w ramach pełnienia roli pasterza i stróża. Shelty mają ten sam gen szczekania co ich przodkowie i są naturalnie bardziej reaktywne na głośne dźwięki i zagrożenia. W związku z tym wyjątkowo wrażliwe Shelty będą szczekać w odpowiedzi na hałasy w domu, nawet w przypadku pozytywnych bodźców. Ta cecha sprawia, że Shelty są doskonałymi psami stróżującymi, ale mogą nie nadawać się do życia w mieszkaniu.
Zobacz podobne:
- Czy owczarek szetlandzki jest agresywnym psem?
- Owczarek szetlanski vs owczarek australijski
- Co to jest owczarek szetlandzki?
Pomimo dużej popularności tej rasy, może ona cierpieć na wiele typowych problemów zdrowotnych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o kręgosłupie sheltie, chorobie von Willebranda i zwichnięciu rzepki. Schorzenia te mogą zagrażać życiu i wymagają…